Αίθουσες γεµάτες αρχαία ή σύγχρονα έργα τέχνης ανάλογα µε το γούστο του πελάτη διατίθενταιγια γάµους, δεξιώσεις, συνεστιάσεις. Για όσους διαθέτουν µεγάλη τσέπη και ανάλογη µαταιοδοξία µπορούν ακόµη και να περάσουν µια νύχτα σε αίθουσα µουσείου.
Ελέω οικονοµικής κρίσηςµουσεία ανά τον κόσµο πείθονται να αναζητήσουν εναλλακτικούς τρόπους για να γεµίσουν τα ελλειµµατικά τις περισσότερες φορές ταµεία τους. Και αφού πλέον οι επισκέπτες ανταποκρίνονται µόνο σε εκθέσεις-µπλοκµπάστερς, όπως πρόσφατα στο αφιέρωµα στον Πολ Γκογκέν στην Tate Modern του Λονδίνου όπου οι ουρές ήταν ατέλειωτες τόσο στα εκδοτήρια όσο και µπροστά στα έργα, αλλά δεν αφήνουν και τα λεφτά που άφηναν παλιότερα σε καφέ και πωλητήρια, ενώ έχει πέσει µεγάλο µαχαίρι στις κρατικές επιχορηγήσεις παγκοσµίως, τα µουσεία αναγκάζονται και γίνονται πιο «κοινωνικά» και ανοίγουν έναντι αδράς αµοιβής εκτός ωραρίου και για γεγονότα «αταίριαστα» µε την καθιερωµένη τους εικόνα.
Έτσι, µε 1.000 ευρώ µπορεί να περάσει κάποιος µια νύχτα στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Βερολίνου. Αν διαθέσει από 5.000 έως 25.000 ευρώ µπορεί να διοργανώσει πάρτι γενεθλίων ή δείπνο ανάµεσα στα αριστουργήµατα της Αναγέννησης στην Γκαλερία Μποργκέζε της Ρώµης ή στο Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της πόλης, ενώ στα µουσείο της Σάντα Τζούλια στην Μπρέσκια όπου εκτίθεται η διαχρονική ιστορία της πόλης, µε 300 ευρώ µπορεί κάποιος να τελέσει τον γάµο του.
Όλα αυτά όµως συµβαίνουν στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα της οικονοµικής κρίσης τα µουσεία δεν φαίνεται να έχουν µπει στο κλίµα και κατά συνέπεια δεν υπάρχει ανάλογος σχεδιασµός για την εξεύρεση εναλλακτικών µεθόδων που θα αποφέρουν έσοδα. «∆εν έχουµε συνέλθει ακόµη από το σοκ», επισηµαίνει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη Αγγελος ∆εληβορριάς. «Για να σχεδιάσουµε το µέλλον χρειαζόµαστε µιαπερίοδο νηφαλιότητας, για να συνεκτιµήσουµε τι µπορούµε να εφαρµόσουµε στην ελληνική πραγµατικότητα. Ας µην ξεχνάµε πως οι αίθουσες απαιτούν κι έναν βαθµό ασφαλείας. Σαφώς και έχει γίνει πιο άνετη η σχέση εκθέµατος – επισκέπτη συγκριτικά µε το παρελθόν, αλλά δεν µπορεί να κυκλοφορούν οι καλεσµένοι ανάµεσα στα έργα µε ένα ποτήρι κρασί».«Θεωρώ ότι πολλά από αυτά είναι υπερβολικά», εκτιµά ο πρόεδρος του Νέου Μουσείου Ακρόπολης ∆ηµήτρης Παντερµαλής. «Κάθε µουσείο οφείλει να προωθεί την κανονική του λειτουργία και να προσφέρει µε βάση τα εκθέµατά του νέα ερεθίσµατα για τους επισκέπτες».
Στην Ελλάδα της οικονοµικής κρίσης δεν υπάρχει ανάλογος σχεδιασµός για την εξεύρεση εναλλακτικών µεθόδων που θα αποφέρουν έσοδα
Φόβος για ζηµιές
«Όταν έχουµε κατακρίνει τόσο σφοδρά το Βρετανικό Μουσείο που έδινε δεξιώσεις στην αίθουσα των Γλυπτών του Παρθενώνα, είναι δυνατόν να επιτρέψουµε στα ελληνικά µουσεία να κάνουν κάτι αντίστοιχο; Άλλωστε οι µουσειακοί χώροι δεν είναι ούτε εγκοιµητήρια ούτε εστιατόρια. Είναι πολύ εύκολο µια αδέξια κίνηση να προκαλέσει µη αναστρέψιµη βλάβη σε ένα έργο τέχνης, είτε πρόκειται για αρχαίο αντικείµενο είτε για σύγχρονο», τονίζει η γενική γραµµατέας του υπουργείου Πολιτισµού και Τουρισµού Λίνα Μενδώνη.
Πηγή: Τα Νέα, Μ. Αδαμοπούλου, 24/1/11
