Αποκαλύφθηκαν – χτες και προχτές – τα δύο πόδια που έλειπαν από τους δίδυμους κούρους οι οποίοι είχαν βρεθεί στις 14 Μαΐου στα χέρια αρχαιοκαπήλων στην Κορινθία. Τα γλυπτά μέλη των δύο αγαλμάτων ήρθαν στο φως από τους αρχαιολόγους της ΛΖ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων οι οποίοι διενεργούν την ανασκαφή στο χωράφι που είχε υποδειχθεί ως ο χώρος εύρεσης των δύο αγαλμάτων. Η ανασκαφή που ξεκίνησε στις 22 Μαΐου έφερε πρώτα στο φως δύο τάφους οι οποίοι χρονολογούνται στο τρίτο τέταρτο του 6ου αι. π.Χ., όπως ακριβώς και οι κούροι. Σε μικρή απόσταση από τους τάφους αυτούς βρέθηκε τη Δευτέρα το δεξί πόδι και τμήμα της πλίνθου που ανήκουν στο μεγαλύτερο από τα αγάλματα (ύψους 1,82 μ.) και την Τρίτη εντοπίστηκε το δεξί πόδι και του δεύτερου κούρου (1,78 μ.). Οι δύο κούροι επομένως θα είναι πλέον ακέραιοι και μετά και την απαραίτητη συντήρηση, θα μπορέσουν να σταθούν και πάλι στα πόδια τους

Η αποκάλυψη αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις καθώς οι δύο τάφοι στον χώρο όπου βρέθηκαν οι κούροι συστήνουν την ύπαρξη νεκροταφείου της αρχαϊκής εποχής. Με τη διαπίστωση αυτή εμπλουτίζεται σημαντικά η γνώση της τοπογραφίας της περιοχής, όπου τοποθετείται από τους ειδικούς η χαμένη σήμερα αρχαία πόλη Τενέα. Στην ίδια περιοχή υπενθυμίζεται ότι είχε βρεθεί το 1846 ένας ακόμη κούρος, ο γνωστός σήμερα στη διεθνή βιβλιογραφία ως «Κούρος της Τενέας», ο οποίος από το 1854 εκτίθεται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου. Κατά τις μαρτυρίες, είχε εντοπιστεί επάνω σε έναν τάφο ενώ το κεφάλι του ήταν τοποθετημένο σε αγγείο. Οι ομοιότητές του με τους δίδυμους κούρους είναι μεγάλες, ενώ φαίνεται να χρονολογούνται στην ίδια εποχή. Σε ότι αφορά, τέλος, τις αρχαίες πηγές, ο Παυσανίας αναφέρει ότι στην Τενέα υπήρχε ιερό της Ειλειθυίας, ενώ ο Στράβων προσθέτει ότι υπήρχε επίσης ένα ιερό αφιερωμένο στον Απόλλωνα.

Εξαιρετικής τέχνης, φιλοτεχνημένοι από νησιωτικό μάρμαρο και με τεχνοτροπικές ομοιότητες και παραλληλίες στη δομή του σώματος και στον τρόπο επεξεργασίας των λεπτομερειών τους, οι δύο κούροι οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ηθελημένα ο γλύπτης τούς έπλασε όμοιους. Το γιατί αναμένεται να το απαντήσει η έρευνα. Αλλωστε, πέραν της μοναδικότητάς τους, ίσως αποτελέσουν τον μίτο για περαιτέρω ανακαλύψεις.

Πηγή: Το Βήμα, 2/06/10

Ζ.Ξ.