Το 1758, ο Γιόζεφ Στράσσερ (Joseph Strasser) κατασκεύασε στη Βιέννη ένα είδος γυαλιού –με βάση το μόλυβδο που χρωμάτισε με οξείδια κοβαλτίου, χαλκού, ορείχαλκου και μαγγανίου– με το οποίο έφτιαχνε απομιμήσεις διαμαντιών. Τα τεχνητά αυτά πολύτιμα πετράδια ονομάστηκαν «πέτρες του Ρήνου» καθώς προέρχονταν από την πόλη την οποία διασχίζει το ποτάμι αυτό. Αργότερα πήραν το όνομα στρας, από τον κατασκευαστή τους.
Η ομοιότητα των πετραδιών αυτών με τα διαμάντια ήταν τέτοια που η αυτοκράτειρα Μαρία-Θηρεσία απαγόρευσε την κατασκευή και την πώλησή τους, γιατί με τα στρας, το «πολύτιμο» κόσμημα θα γινόταν προσιτό και στο λαό. Το μειονέκτημα των Στρας ως προς τα αληθινά διαμάντια ήταν ότι, όταν έρχονταν σε επαφή με χαλκό ή ορείχαλκο, στην επιφάνειά τους σχηματιζόταν ένα λεπτότατο πράσινο στρώμα.