Φιγούρα 53 εκ., Ο Καραγκιόζης του Γιάννη Ρούλια.
Κατασκευάστηκε από τον Σωτήρη Σπαθάρη μεταξύ του έτους 1948-1956
τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι πεπιεσμένο χαρτί 2 ειδών, σίδηρος (περτσίνια)
Είναι δωρεά του Ευγένιου Σπαθάρη στο Σπαθάρειο Μουσείο – Θέατρο Σκιών του Δήμου Αμαρουσίου κατά το έτος 1991.
Ο Καραγκιόζης αυτός διαφέρει πολύ από τους υπολοίπους.
Έχει μαγκούρα, φορά μακρύ παντελόνι και σακάκι και φυσικά είναι ξυπόλητος.
Υπάρχουν σκαλίσματα για να δείξουν το μάτι, το φρύδι, το αυτί, τον λαιμό, την τσέπη, τα σκισίματα των ρούχων και για τα ξέφτια του παντελονιού του. Έχει ανοιχτό στόμα αλλά δεν φαίνονται τα δόντια του. Το τελευταίο μέρος του χεριού του είναι αρκετά μακρύ και διακρίνονται ξεκάθαρα τα δάχτυλα των ποδιών του και των χεριών του. Υπάρχει επίσης ένα άλλο κομμάτι χαρτόνι πάνω στο σακάκι για να δείξει την τσέπη του σακακιού.
Οι αρθρώσεις της φιγούρας είναι:
6:3:αριστερό μακρύ χέρι,3:δεξί και αριστερό γόνατο,κοιλιά.
Τον καιρό που έπαιζε στη Αθήνα ο Μίμαρος ,παρακολουθούσε τις παραστάσεις ένας λοχίας , τσολιάς της Φρουράς των Ανακτόρων, ο Γιάννης Ρούλιας.
Ο Γιάννης Ρούλιας ήταν από τους σπουδαιότερους καραγκιοζοπαίχτες που έδρασαν τέλη 19 ου – αρχές 20 ου αιώνα και ιδρυτής της “σχολής της Ρούμελης”.
Ένας διασκεδαστής των λαϊκών στρωμάτων, ο οποίος όταν δεν έδινε παραστάσεις θεάτρου σκιών συμμετείχε στα μπουλούκια που πρωταγωνιστούσαν στα διάφορα συνοικιακά λαϊκά θέατρα. Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου υποστήριξε πως καταγόταν από το Καρπενήσι. Πέθανε το 1908 σε μικρή ηλικία.
Αρχικά δούλεψε ως βοηθός κοντά σε συμπατριώτες του καραγκιοζοπαίχτες και στη συνέχεια ως βοηθός του Μίμαρου, από τον οποίο και πήρε την αρχική έμπνευση και εμπλούτισε το 1897 στη Αθήνα τον θίασο του μπερντέ με την παρουσία του Μπαρμπαγιώργου.
Ενώ ο μαθητής του Γιάννης Μώρος, πρωτοεμφάνισε στη σκηνή τον Σταύρακα.