Η ζωγράφος Σοφία Λασκαρίδου έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη Ελληνίδα που φοίτησε στην Σχολή Καλών Τεχνών.
Γοητευτική όσο και ανεξάρτητη προσωπικότητα, η Σοφία γεννήθηκε σε περιβάλλον που ενθάρρυνε τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες.Ο πατέρας της Λάσκαρης Λασκαρίδης, απόγονος του Αυτοκρατορικού Οίκου Λάσκαρι, γεννήθηκε στην Προύσα της Μικράς Ασίας. Σπούδασε στο Παρίσι και το Λονδίνο και ασχολήθηκε με το εμπόριο. Η μητέρα της Αικατερίνη (1842-1916) το γένος Χρηστομάνου, γεννήθηκε στη Βιέννη. Υπήρξε μεγάλη παιδαγωγός και ανάλωσε την ζωή της στην αναμόρφωση της γυναικείας εκπαίδευσης. Ίδρυσε το πρότυπο Ελληνικό Παρθεναγωγείο (1897), τη Γυμναστική Σχολή Θηλέων και αλλά ιδρύματα. Το ζευγάρι απέκτησε τρεις κόρες, την Μελπομένη, την Σοφία και την Ειρήνη.
Η Σοφία γεννήθηκε το 1878 (κατά άλλους το 1882) και μεγάλωσε σε αυτό το σπίτι, που έκτισαν οι γονείς της σε σχέδια του γνωστού αρχιτέκτονα Έρνεστ Τσίλερ. Η κλίση της για τις τέχνες και ιδιαίτερα στη ζωγραφική φάνηκε από μικρή ηλικία. Παρακολούθησε ιδιωτικά μαθήματα ζωγραφικής και μάλιστα εξέθεσε τα έργα της σε όλες τις μεγάλες εκθέσεις των Αθηνών από το 1896 και μετά, όπως γράφει η ίδια στο ημερολόγιό της.
Το 1901 με προτροπή της μητέρας της παρουσιάσθηκε στον βασιλιά Γεώργιο Α’, από τον οποίο ζήτησε την ψήφιση νόμου για την εισαγωγή γυναικών στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πολυτεχνείου.
Το αίτημα της έγινε δεκτό. Ήταν η πρώτη γυναίκα που γράφτηκε και φοίτησε στην Σχολή Καλών Τεχνών (1903-1907). Δάσκαλοί της υπήρξαν, μεταξύ άλλων, ο Κωνσταντίνος Βολανάκης, ο Νικηφόρος Λύτρας και ο Γεώργιος Ιακωβίδης.
Το 1908 φεύγει με τριετή υποτροφία για το Μόναχο, ενώ από το 1910 ως το 1914 φοιτά στην Academie de la Grande Chaumiere στο Παρίσι. Λαμβάνει μέρος σε πολλές από τις γνωστές εκθέσεις Salons του Παρισιού. Το 1916 επιστρέφει οριστικά στην Αθήνα.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα αφιερώνεται αποκλειστικά στην τέχνη της, διδάσκει ζωγραφική στη Σχολή Νηπιαγωγών της Καλλιθέας, ενώ παράλληλα αναπτύσσει αξιόλογη ανθρωπιστική και καλλιτεχνική δράση. Πεθαίνει στο πατρικό της σπίτι το 1965.