Ο Στάυρακας του Γιάννη Μώρου, κατασκευάστηκε από τον Σωτήρη Σπαθάρη μεταξύ του έτους 1948 – 1950, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι πεπιεσμένο χαρτί και σίδηρος (περτσίνια).
Είναι δωρεά του Ευγένιου Σπαθάρη στο Σπαθάρειο Μουσείο – Θέατρο Σκιών του Δήμου Αμαρουσίου κατά το έτος 1995.
Ο Σταύρακας φορά καπέλο, κοστούμι και γραβάτα. Κρατά κομπολόι , γενικά είναι ντυμένος κουτσαβάκικα, και έχει θεωρία παλικαρά αλλά συνέχεια τρώει ξύλο. Είναι ψεύτης, καυχησιάρης και ονομάζεται Σταυράκης Τζίμης από τον Περαία.
Οι αρθρώσεις της φιγούρας είναι :
1:κοιλιά
Η φιγούρα αυτή είναι απομίμηση της φιγούρας του Γιάννη Μωρού. Τον Στάυρακα εισήγαγε στο θέατρο σκιών ο Γιάννης Μωρός.
Ο Σταύρακας, είναι ο μάγκας, ο κουτσαβάκης του θιάσου σκιών ψευτοπαλληκαράς, σερέτης τύπος Ψειριώτη της παλιάς Αθήνας και του Πειραιά με ευγενικούς τρόπους.
Το πρώτο τραγούδι του Σταύρακα ήταν:
«Στης Σύρας τις ανηφοριές μου δώσανε δύο μαχαιριές.
Δύο μαχαιριές μου δώσανε για σένα με πληγώσανε.»
Μιλάει μάγκικα, σκέφτεται μάγκικα, φέρεται μάγκικα. Ενώ είναι άψιλος κάνει τον παραλή. Ποτέ δεν εννοεί να υποχωρήσει αν και πάντοτε τρώει το ξύλο της χρονιάς του. Ακολουθείται από έναν υπασπιστή, το Νώντα.
Είναι με τα λόγια μόνιμα απειλητικός, μόλις όμως συναντήσει αντίσταση, αλλάζει λόγια. Είναι δηλαδή κατά βάθος δειλός και ο Καραγκιόζης που τον έχει ψυχολογήσει σωστά, πάντοτε μετά τις φοβερές απειλές που εκστομίζει ο Σταύρακας, του ρίχνει μερικές καρπαζιές για να τον συνεφέρει. Εκείνος πάλι, πάντα βρίσκει έναν τρόπο να το γυρίσει στο αστείο για να αποφύγει την αντιμετώπιση.