Κανονάκι, αρχές 20ου αιώνα.
Κανονάκι, ανήκει και αυτό στην οικογένεια των εγχόρδων, έχει σχήμα τραπεζίου, παίζεται με τα δάχτυλα και μοιάζει με το σαντούρι, μόνο που εκείνο παίζεται με δύο λεπτές ράβδους. Τα περισσότερα κανονάκια είναι εξοπλισμένα με μικρούς μεταλλικούς καβαλάρηδες (μαντάλια) τοποθετημένους κοντά στα κλειδιά.
Το κανονάκι (ονομασία που προέρχεται από τον κανόνα -το πειραματικό μονόχορδο του Πυθαγόρα) είναι γνωστό στην Ελλάδα από την αρχαιότητα (τρίγωνο ή επιγόνειο) και το Βυζάντιο (ψαλτήριο). Νυκτό όργανο, με εντέρινες χορδές, παίζεται με δύο πένες που προσδένονται με μεταλλικές δακτυλήθρες στους δείκτες των δύο χεριών. Σε κάθε χορδή, κινητοί καβαλάρηδες υψώνουν τους φθόγγους σύμφωνα με τα μικροδιαστήματα της παραδοσιακής μουσικής κλίμακας όπου κινείται ο οργανοπαίκτης.
Το κανονάκι “παίζει” κυρίως στα θρακιώτικα, σε Kωνσταντινουπολίτικα και μικρασιάτικα τραγούδια.