Ολοκληρώνοντας ο επισκέπτης την περιήγηση στο κτήριο και τον αρχαιολογικό χώρο, βγαίνει στο περιστύλιο όπου φυλάσσονται αγάλματα, ενεπίγραφες βάσεις, βωμοί, ανάγλυφες επιτύμβιες και αναθηματικές στήλες, σαρκοφάγοι, καθώς και αρχιτεκτονικά μέλη.
Ανεξάρτητα από την καλλιτεχνική τους ποιότητα, εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας για την ιστορία, τη δημόσια και ιδιωτική ζωή, καθώς και για την τέχνη στην αρχαία Βοιωτία.
Τα εκθέματα του περιστυλίου οργανώνονται σε ενότητες. Αριστερά της αύλειας εισόδου, συγκεντρώνονται τα λίθινα αναθήματα, δηλαδή τα πολύτιμα δώρα που αφιέρωναν οι πιστοί σε θεούς και ήρωες.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το βάθρο των 9 χάλκινων αγαλμάτων των Ελικωνιάδων Μουσών, τα οποία είχαν αναθέσει οι Θεσπιείς στο ιερό τους, στην ομώνυμη κοιλάδα.
Η ανάθεση των Θεσπιέων έχει χαραχθεί με μεγάλα γράμματα ώστε να ξεχωρίζει. Κάτω από κάθε άγαλμα Μούσας είχε χαραχθεί το όνομά της καθώς και ένα επίγραμμα, ένα σύντομο ποίημα προς τιμήν της, το οποίο είχε συνθέσει ο Κορίνθιος ποιητής Όνεστος την εποχή του αυτοκράτορα Αυγούστου.
Η ξενάγηση συνεχίζεται με λίθινα επιτύμβια μνημεία, τα οποία φιλοδοξούσαν να προστατέψουν τη μνήμη του νεκρού από τη λήθη.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακοί θεωρούνται οι λίθινοι λέοντες, συχνά τοποθετημένοι σε πολυάνδρια και σε τάφους επιφανών πολιτών, όπως ο μαρμάρινος λέοντας, σήμα του τύμβου των πεσόντων στη Μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.).
Στον αύλειο χώρο δεσπόζει με το μέγεθός του ο μαρμάρινος λέοντας υπερφυσικού
μεγέθους από το Πυρί της Θήβας, ο οποίος φέρει στο στέρνο την επιγραφή «Fαστίας».
Ο νεκρός πιθανόν ταυτίζεται με τον ομώνυμο βοιωτάρχην του πρώιμου 4ου αιώνα π.Χ. Δίπλα του μικρότερου μεγέθους λέοντες προέρχονται από τις Θεσπιές.