Ο λιθόκτιστος φάρος με το στρογγυλό πύργο στο Σουσάκι Κορινθίας λειτούργησε το 1894 ως επιτηρούμενος Φάρος Ε΄ τάξεως με σταθερό ερυθρό φως.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός όπως οι περισσότεροι Φάροι του Ελληνικού Φαρικού Δικτύου, ενώ στη διάρκεια του εμφυλίου εκλάπησαν τα φωτιστικά μηχανήματα και λεηλατήθηκε η οικία των φαροφυλάκων.
Το 1949, στο πλαίσιο ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου, τοποθετήθηκαν νέα φωτιστικά μηχανήματα και επαναλειτούργησε ως αυτόματος πυρσός ασετιλίνης.
Το 1980 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε και λειτουργεί ως επιτηρούμενος.
