Ξεκίνησαν στην πόλη της Ζακύνθου οι εργασίες ανέγερσης της «Οικίας Ούγκο Φώσκολου», του σπιτιού δηλαδή που ο Ζακυνθινός ποιητής έζησε τα παιδικά του χρόνια. Μετά τον βομβαρδισμό που υπέστη στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποτέλεσε διαχρονική υπόσχεση του λαού και των αρχών του νησιού να το αποκαταστήσουν στην αρχική του μορφή.

Πριν λίγες ημέρες εγκαταστάθηκε η ανάδοχος εταιρεία που έχει αναλάβει τις εργασίες ανέγερσης του σπιτιού, μετά από δημοπρασία που διενήργησε η Περιφέρεια Ιόνιων Νήσων που χρηματοδοτεί το έργο. Η «Οικία Ούγκο Φώσκολου», που σύμφωνα με τις προβλέψεις θα παραδοθεί έως το τέλος του έτους, είναι ένα μικρό διώροφο οίκημα, πιστό αντίγραφο του παλιού σπιτιού, το οποίο ανεγείρεται με υλικά και προδιαγραφές της εποχής του 18ου αιώνα, σύμφωνα με τη μελέτη που εκπόνησε ο καθηγητής του ΕΜΠ, αρχιτέκτων Διονύσιος Ζήβας.

Με την παράδοση του κτίσματος και σύμφωνα με προγραμματική σύμβαση που έχουν υπογράψει η Περιφέρεια Ιόνιων Νήσων, ο Δήμος Ζακύνθου (στην ιδιοκτησία του οποίου ήταν το οικόπεδο της ανέγερσης) και ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Ούγκο Φώσκολος» (που από το 2010 ανέλαβε και προώθησε τις διαδικασίες ανέγερσης του κτιρίου), θα λειτουργήσει χώρος έκθεσης ενθυμημάτων του μεγάλου ποιητή καθώς και βιβλιοθήκη με τα έργα και τις εκδόσεις του. Τόσο η Περιφέρεια Ιόνιων Νήσων, όσο και ο δήμος Ζακύνθου αλλά και οι φορείς του νησιού, υποστηρίζουν το όλο εγχείρημα και ήδη γίνεται λόγος για ανάπλαση του χώρου γύρω από την Οικία και τη μόνιμη λειτουργία του εκθετηρίου.

Για το ιστορικής σημασίας έργο της ανέγερσης της «Οικίας Φώσκολου» για τη Ζάκυνθο, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δήμαρχος Ζακύνθου, Παύλος Κολοκοτσάς. Συγκεκριμένα, ο κ. Κολοκοτσάς επεσήμανε ότι «με την ανέγερση του Μουσείου “Φώσκολου”, η Ζάκυνθος εκπληρώνει ένα χρέος της απέναντι σε ένα σπουδαίο πνευματικό της τέκνο».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στη συνεργασία του Δήμου Ζακύνθου με το Πανεπιστήμιο της Παβία της Ιταλίας (εκεί έζησε και δίδαξε για πολλά χρόνια ο Φώσκολος) για την αξιοποίηση τού υπό ανέγερση κτιρίου, έτσι ώστε να αποτελεί μια ζωντανή ανάμνηση του χώρου όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια ο εθνικός ποιητής της Ιταλίας, επισημαίνοντας ότι «για τη Ζάκυνθο, η ανέγερση της οικίας αποτελεί ιστορικό γεγονός».

«Έχουμε τη χαρά να συνεργαζόμαστε για τον σκοπό αυτό με τους εξαίρετους συμπολίτες μας που εργάζονται μέσα από τον Πολιτιστικό Σύλλογο “Ούγκος Φώσκολος” για την ανέγερση της οικίας. Όλα τα μέλη του Συλλόγου, με το κύρος και την επιστημονική τους συγκρότηση, θα αναλάβουν τη λειτουργία του συγκεκριμένου χώρου, μόλις αποπερατωθεί το κτίριο», κατέληξε ο κ. Κολοκοτσάς.

Η ζωή και το έργο του

Ο Ούγκο Νικόλαος Φώσκολος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο από Ελληνίδα μητέρα, τη Διαμαντίνα Σπαθή, και Ιταλό πατέρα, τον Αντρέα Φόσκολο, στις 6 Φεβρουαρίου 1778. Το 1794 εγκαταστάθηκε στη Βενετία όπου παρακολούθησε μαθήματα φιλολογίας και φιλοσοφίας και από το 1797 έγινε γνωστός στην Ιταλία με το έργο του «Θυέστης». Στάθηκε στο πλευρό του Ναπολέοντα και συμμετείχε στα επαναστατικά κινήματα της εποχής για τη δημιουργία του νέου ιταλικού κράτους. Πολέμησε στις τάξεις του γαλλικού στρατού εναντίον των Αυστριακών και των Ρώσων και, όταν ο Ναπολέων παραχώρησε ιταλικά εδάφη στους Αυστριακούς, ο Φώσκολος προχώρησε στην αποκήρυξή του, μέσα από το διάσημο μυθιστόρημα του «Τελευταίες επιστολές του Γιάκοπο Όρτις», το 1803.

Από το 1808 δίδαξε ρητορική στο Πανεπιστήμιο της Παβία και, μετά από μια σύντομη περιπλάνηση σε διάφορες πόλεις της Ιταλίας, κατέληξε στο Λονδίνο, το 1816. Εκεί παρέδιδε μαθήματα έως το 1826, όπου και πέθανε. Η σορός του βρίσκεται θαμμένη στην εκκλησία Σάντα Κρότσε της Φλωρεντίας, δίπλα στον Δάντη και σε άλλες μεγάλες μορφές της ιταλικής ποίησης.

Το σπουδαιότερο έργο του ήταν το ποίημα «Οι Τάφοι», ένα έργο που θεωρείται ότι εκφράζει την κατάληξη του νεοκλασικισμού και τον πρώιμο ρομαντισμό στην Ιταλία.

Ο Ούγκος Φώσκολος διατηρούσε πάντα σχέσεις με τη Ζάκυνθο και, πολύ πριν πεθάνει, είχε εκφράσει την επιθυμία να ταφεί στη μητρική του γη. Για πολλά χρόνια είχε κοντά του τον Ανδρέα Κάλβο, ενώ η αναγγελία του θανάτου του προκάλεσε συγκίνηση στη ζακυνθινή κοινωνία, και ο τότε νεαρός ποιητής Διονύσιος Σολωμός εκφώνησε τον επικήδειο λόγο στην καθολική εκκλησία του Αγίου Μάρκου.