«Η σύγχρονη τεχνολογία αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα», απάντησε η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, όταν ρωτήθηκε για την κατάσταση του εργοταξίου της Πινακοθήκης.

Με μεγαλύτερη στεγανοποίηση των υπογείων και άλλα μέτρα θα αντιμετωπιστεί το έκτακτο πρόβλημα που δημιούργησε η διαπίστωση ότι τα υπόγεια της νέας Πινακοθήκης, όπου θα φυλάσσονται οι συλλογές και θα γίνονται οι περιοδικές εκθέσεις, θα περιβάλλονται από τα νερά του Ιλισσού. Ο ποταμός, όπως διαπιστώθηκε, βρίσκεται τουλάχιστον οκτώ μέτρα πιο πάνω απ’ ό,τι εκτιμούσε η αρχική γεωτεχνική μελέτη.

Η κ. Λαμπράκη-Πλάκα, από την πλευρά της, εξέφρασε την εμπιστοσύνη της στην κατασκευαστική εταιρεία και ανέφερε ότι σύντομα ολοκληρώνονται οι γραφειοκρατικές εργασίες για τη συμπληρωματική μελέτη που θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Έδωσε, μάλιστα, παραδείγματα μεγάλων μουσείων του εξωτερικού που βρίσκονται δίπλα σε νερό. Ακόμα και το Κατάρ, όπου με τις υπερσύγχρονες τεχνολογίες «τα Μουσεία κτίζονται μέσα στη θάλασσα».

Αφορμή για τη συνάντηση της κ. Λαμπράκη-Πλάκα με τους δημοσιογράφους, ήταν η νέα παρουσίαση της μόνιμης συλλογής της Εθνικής, με λιγότερα μεν ποσοτικά, αλλά χαρακτηριστικά έργα καλλιτεχνών της Πινακοθήκης, τα οποία από τις 18 Δεκεμβρίου 2013 θα εκτίθενται στο χώρο της Γλυπτοθήκης, στο άλσος Στρατού, έως ότου εγκαινιαστεί το νέο κτίριο, μέσα στο 2016, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα.

Από τα 480 έργα των συλλογών που εκτίθεντο μόνιμα στο παλιό κτίριο, πριν τη μετακόμιση, παρουσιάζονται εδώ 120 έργα καλλιτεχνών. Μια «περίληψη» δηλαδή της έκθεσης των μόνιμων συλλογών, και ως προς τα έργα και ως προς τη χρονολογική έκταση, που ξεκινά με έργα από τα πρώτα χρόνια της Ανεξαρτησίας και εκτείνεται έως τη γενιά του ’30. Μοιρασμένη σε τέσσερις ενότητες, η παρουσίασή τους συνιστά μια εποπτεία της νεότερης ελληνικής ζωγραφικής, περίπου έως το 1950. «Δεν προδίδουμε το αίσθημα των φιλότεχνων που θα επισκεφθούν την Πινακοθήκη στο Γουδή, γιατί η επιλογή των έργων, και με τον τρόπο που εκτίθενται, συνομιλούν με την κοινωνία, με την Ιστορία», υπογράμμισε η διευθύντριά της.

Στην είσοδο δεσπόζουν τρία έργα του Γκρέκο και από την άλλη πλευρά ο Κωνσταντίνος Παρθένης (το μνημειακό του έργο «Αποθέωση του Αθανασίου Διάκου», διαστάσεων 4Χ4 μ., αφού αφαιρέθηκε από το τελάρο του, μεταφέρθηκε τυλιγμένο σε ειδικό κύλινδρο με γερανό από το παράθυρο). «Η μετακόμιση ήταν και μια πρόκληση να δούμε τη φυσική δομή των έργων», είπε ο Μιχάλης Δουλγερίδης, υπεύθυνος συντήρησης των έργων κι έφερε το παράδειγμα της συντήρησης του συγκεκριμένου έργου, λέγοντας χαρακτηριστικά «δώσαμε άλλα εκατό χρόνια ζωή στο έργο».

Η μετακόμιση και η φύλαξη των θησαυρών της Εθνικής Πινακοθήκης στις αποθήκες υψηλής ασφαλείας της Εθνικής Τράπεζας, οι οποίες διαμορφώθηκαν καταλλήλως για τη φύλαξη των έργων, ήταν σύμφωνα με την κ. Λαμπράκη-Πλάκα «μια επιχείρηση μνημειακή, που επιτεύχθηκε με τρόπο υποδειγματικό». Μεταστεγάστηκαν στις αποθήκες και στις εγκαταστάσεις της Γλυπτοθήκης συνολικά 20.000 έργα, τα έντυπα από το αρχείο της Πινακοθήκης, που μετρά 110 χρόνια ζωής, τα έπιπλα και ό,τι άλλο συνιστά την πολύχρονη ζωή του Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου.

Οι εκθεσιακές συλλογές της Γλυπτοθήκης εμπλουτίστηκαν, επίσης, με γλυπτά των Ροντέν, Κουλεντιανού, Παππά, Λίττη κ.ά.

Τέλος, εξελίξεις για το κτιριακό συγκρότημα της Γλυπτοθήκης ανακοίνωσε η Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα. Ανακοίνωσε την υπογραφή συμφωνίας μεταξύ Πινακοθήκης και υπουργείου Άμυνας, ώστε το παλιό κτίριο με τους Φούρνους του Στρατού, στο άλσος, να μετατραπεί σε επισκέψιμη για το κοινό Αποθήκη, με τα καλύτερα αποθηκευμένα ζωγραφικά έργα της Πινακοθήκης. Πρόκειται για ιστορικό, διατηρητέο κτίριο, με ενιαίους χώρους, ψηλοτάβανους, που θα ανακαινιστεί κατάλληλα και θα περιλαμβάνει εστιατόριο για τους επισκέπτες. Η κ. Λαμπράκη-Πλάκα βρίσκεται σε αναζήτηση χορηγών για τις μελέτες του έργου, για τις οποίες, όπως συμπλήρωσε, «δεν χρειάζονται πάρα πολλά χρήματα».