Σπύρος Λούης 1ος Ολυμπιονίκης Μαραθωνοδρόμος 1896.
Ο Σπύρος Λούης υπήρξε ο πρώτος χρυσός Ολυμπιονίκης στο Μαραθώνιο δρόμο στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες οι οποίοι διεξήχθησαν στην Αθήνα το Μάρτιο του 1896. Απόγονος απ’ ευθείας αγωνιστών του 1821, ο Σπύρος Λούης γεννήθηκε στο Μαρούσι στις αρχές του 1872 από το Θανάση & την Καλομοίρα Λούη, ένα ζευγάρι αγροτών του Αμαρουσίου Αττικής.
Ο νεαρός Λούης εργάζονταν στους αγρούς και παράλληλα μετέφερε το εξαιρετικής ποιότητας μαρουσιώτικο νερό στην άνυδρη τότε Αθήνα.
Έτσι, δύο ημέρες την εβδομάδα & ενίοτε δύο φορές κάθε ημέρα, κατέβαινε στην Αθήνα προκειμένου να το πουλήσει. Η απόσταση Μαρούσι – Αθήνα την οποία διένυε ο Λούης τέσσερις φορές την ημέρα άλλοτε περπατώντας & άλλοτε τρέχοντας δίπλα στο φορτωμένο γαϊδουράκι του υπερέβαινε εκείνη του μαραθωνίου. Έτσι μαζί με τη σκληρή αγροτική ζωή του είχε μία τέλεια προμαραθώνια προπόνηση. Όταν λοιπόν εκρίθη να συμμετάσχει στο μαραθώνιο με ένα επιπλέον κίνητρο το μεγάλο έρωτά του για την αγαπημένη του Ελένη, είχε πλέον κρίνει η μοίρα της Ελλάδος ποιον ήθελε νικητή στην κορωνίδα των αθλημάτων.
Μετά τη μεγάλη νίκη του απέναντι σε αθλητές παγκοσμίου φήμης, σεμνός όπως πάντα, επέστρεψε στις αγροτικές του εργασίες. Κατά καιρούς εκλήθη και ετιμήθη από διαφόρους αθλητικούς συλλόγους, πρίγκιπες & βασιλείς.
Στην ολυμπιάδα του 1936 παρήλασε επικεφαλής της ελληνικής ομάδας στο στάδιο του Βερολίνου ενώπιον του Χίτλερ και των επισήμων και ήταν ο μόνος ο οποίος αρνήθηκε να χαιρετήσει φασιστικά όπως όλοι. Ήταν το τιμώμενο πρόσωπο της ολυμπιάδας και κατά την τελετή έναρξης έδωσε στον Χίτλερ κλάδο ελιάς, ευχόμενος όπως δοξάστηκε η Ελλάδα να δοξαστεί και η Γερμανία –φυσικά στον τομέα του αθλητισμού– .
Η φωτογραφία δε της σκηνής αυτής κατά τα μαύρα χρόνια της κατοχής έσωσε πολλούς συμπατριώτες του.
Πέθανε στο Μαρούσι στις 26 Μαρτίου του 1940,στην επέτειο της νίκης του, σε ηλικία 68 χρονών από καρδιακό επεισόδιο.
Η νίκη του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του χάρισε την αθανασία, ένα μετάλλιο, ένα κύπελλο & την αγαπημένη του Ελένη Κόντου με την οποία απέκτησε τρεις γιους, τον Παναγιώτη, τον Γιώργο και τον Νίκο. Από τους δύο γιους του απέκτησε και τρία εγγόνια. Από τον γιο του Γιώργο Λούη απέκτησε το Σπύρο και τον Νίκο, ενώ από τον μικρό του γιο Νίκο Λούη απέκτησε την Ελένη.
Αυτός ήταν ο Μαρουσιώτης Σπύρος Λούης που η μοίρα & οι πεσόντες μαραθωνομάχοι διάλεξαν να δοξάσει αυτή την δεινοπαθούσα χώρα «του δυστυχώς επτωχεύσαμε» του Τρικούπη.