Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΟ ΚΑΛΑΜΙ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
Έτος 1944 , 11 Ιουνίου Κυριακή βράδυ , απόσπασμα του Γερμανικού στρατού έχει περικυκλώσει το μικρό, αλλά ζωντανό τότε χωριουδάκι , το Καλάμι. Αναζητεί και συλλαμβάνει όλους όσους βρίσκονται στα σπίτια τους ή στους δρόμους. Είκοσι τρία
άτομα είναι η λεία τους. Τους χωρίζουν σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα από έξι
άντρες στήνεται στον τοίχο πίσω από το μπακάλικο του Σλατινόπουλου και η άλλη από δεκαεπτά γυναικόπαιδα στο περιβόλι του Κυρίτση. Τα πολυβόλα στήνονται. Οι
κραυγές και ο αλαλαγμός που κυριαρχούν στην ομάδα κυρίως των γυναικοπαίδων σβήνουν με το κροτάλισμα των πολυβόλων. Το αίμα χύνεται ποτάμι. Είκοσι τρία κορμιά σφαδάζουν στο έδαφος. Μόνο ένα εντεκάχρονο αγόρι , ο Παναγιώτης Νάκος
τραυματισμένος κατορθώνει μέσα στο σκοτάδι της νύχτας και τους ξεφεύγει. Όλοι οι
άλλοι κείτονται , άψυχα πια κορμιά , βουτηγμένα στο αίμα . Το μακάβριο έργο δεν τελειώνει εδώ. Αφού θα μαζέψουν τα πτώματα σε δύο σωρούς θα βάλουν φωτιά και στα σπίτια του Καλαμιού, για να σβήσουν κάθε ίχνος ζωής από το μικρό χωριουδάκι.
http://kassiani.fhw.gr/boeotia/forms/fLemmaBodyExtended.aspx?lemmaID=12785
Και μέσα στην ησυχία της νύχτας , οι πύρινες φλόγες ανεμπόδιστες ολοκληρώνουν το έργο της καταστροφής .
(Πηγή: Εφημερίδα Η Σκυτάλη)