Ο ηχητής του Stern εφευρέθηκε από το Γερμανό φυσικό William Stern το 1897.
Παράγει ήχους συγκεκριμένης συχνότητας, η τιμή της οποίας μπορεί να μεταβάλλεται.
Ο ηχητής μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μελέτες φυσιολογίας για την αντίληψη του ανθρώπου σχετικά με τις μεταβολές της συχνότητας του ήχου, καθώς και σε οποιοδήποτε πείραμα στο οποίο είναι αναγκαία η παρουσία ήχου γνωστής και σταθερής συχνότητας.
Το κύριο μέρος της διάταξης είναι το κυλινδρικό αντηχείο το οποίο παράγει ήχο με τη βοήθεια ροής αέρα από το ακροφύσιο στο άνω άκρο του. Εντός του αντηχείου μπορεί να μετακινείται έμβολο μέσω ειδικού μηχανισμού με αποτέλεσμα την αλλαγή της συχνότητας του παραγόμενου ήχου.
Ο συγκεκριμένος ηχητής μπορεί να παράγει ήχους με συχνότητα σε εύρος μίας οκτάβας (150-300Hz). Τη συχνότητα του παραγόμενου ήχου καταδεικνύει δείκτης σε σχετική άντυγα (βαθμονομημένη κυκλική κλίμακα).
Κατασκευαστής: Max Kohl A.G., Chemnitz, Germany |Διαστάσεις: 0,21 x 0,58 x 0,24 μ. |Περίοδος κατασκευής: 1900-1910
Επιστημονική έρευνα-τεκμηρίωση: Τάκης Λάζος (Ιστορικός των Φυσικών Επιστημών) | Φλώρα Πάπαρου (Ιστορικός των Φυσικών Επιστημών)