Οδοντιατρική καρέκλα, χρονολογείται από τη δεκαετία του 1880. (Δωρεά Δ. Πάμπανου).
Ο σατιρικός ποιητής Γεώργιος Σουρής, ο οποίος υπήρξε ασθενής του Γεωργίου Πάμπανου, παππού του δωρητή Δ. Πάμπανου, του αφιέρωσε το παρακάτω ποίημα στα τέλη του 19ου αιώνα (εφημερίδα «Ρωμηός»).
Γεώργιος ο Πάμπανος, ο ιατρός οδόντων …
τα χρήματα σας δι’ αυτόν δεν πάνε εις τον βρόντον,
ανακαινίζει πάσχοντος οδόντας, εν τω άμα
χωρίς κανένα θόρυβον, χωρίς καμμιά ρεκλάμα.
Οι έχοντες πονόδοντον ας μαζευθούν εκεί
κι η σάπια η μασσέλα των ευθύς θα γίνει νέα,
εις όλους δε γνωστοποιώ πως ούτος κατοικεί
στων Πατησίων την οδόν υπ αριθμόν εννέα.
Ο Πάμπανος, γιατρός δοντιών πενήτων και πλουσίων
που καταπαύει αυθωρεί πονούντων μυκηθμόν,
στον Άγιον Γεώργιον μετώκησε πλησίον,
οδού Σταδίου πάροδον και τέσσερ΄αριθμόν.
Ο Πάμπανος ο Γειώργος, γιατρός στα δόντια πρώτης,
μπορείς να πης δικαίως, πως είναι κι εξοχότης,
κι αν δόντι δεν σας μείνη μες ‘στ’ άλλα ξαφνικά σας
σας βάζει κάτι δόντια που φαίνονται ‘δικά σας,
κι όταν ιδή κανένας και τούβλα πως μασσά
υμνεί και μακαρίζει τα χέρια τα χρυσά,
που τόσων πονοδόντων κοιτάζουν βρυχηθμόν…..
σπήτι στον Άη –Γειώργη με τέσσερ’ αριθμόν.
Γεώργιος ο Πάμπανος, γιατρός στα δόντια πρώτης,
θερμός της επιστήμης του και ρέκτης θιασώτης
για λίγαις μέραις μονάχα στην ξένην ανεχώρησε
και μετ’ ολίγον θα σας πω πως πάλιν καλώς ώρισε.