Κτίστηκε γύρω στο 1900. Εδώ οι τεχνίτες επιδιόρθωναν διάφορα εργαλεία και έκαναν γενικές σιδηρουργικές εργασίες. Στο εσωτερικό του σώζονται δύο τροχοί μετάλλων, ένα φυσερό για το χυτήριο και μια επιφάνεια κοπής μετάλλων. Εξωτερικά του κτιρίου, βρίσκεται ένα μηχάνημα κοπής μετάλλων και μια μέγγενη για την επεξεργασία των σωλήνων.
Το Σιδηρουργείο δεν εντάσσεται στις 13 Μουσειακές Στάσεις αλλά στις επιπλέον Μουσειακές Στάσεις μαζί με το Γκαζοχώρι, το Παλαιό και το Νέο Υδαταέριο.
Ο επισκέπτης, στο Σιδηρουργείο, έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει την ιστορία του τεχνητού φωτισμού μέχρι το 19ο αιώνα, τη μετάβαση από το φωταέριο στο φυσικό αέριο, τις χρήσεις του φωταερίου στην καθημερινότητα και τη σταδιακή μεταμόρφωση του παλαιού εργοστασίου σε πολυχώρο πολιτισμού, την Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.
Στο τέλος του 19ου αιώνα, το φωταέριο απέκτησε νέες χρήσεις (βιοτεχνική, βιομηχανική και οικιακή). Η οικιακή του χρήση κάλυπτε τις ανάγκες για θέρμανση, μαγείρεμα, φωτισμό και ζεστό νερό.
Στην Ελλάδα, οι πιο διαδεδομένες συσκευές φωταερίου ήταν οι λάμπες φωτισμού, η κουζίνα, η θερμάστρα, ο θερμοσίφωνας. Στην Ευρώπη, χρησιμοποιούνταν περισσότερες συσκευές, όπως το ψυγείο, το πλυντήριο ρούχων, ο ανεμιστήρας, το σίδερο σιδερώματος, το σεσουάρ για τα μαλλιά κ.ά. Σύμφωνα με τις διαφημίσεις της εποχής, το φωταέριο απάλλασε τις νοικοκυρές και τις υπηρέτριες από το κάρβουνο και τους καπνούς του. Οι διαφημίσεις του φωταερίου πρόβαλλαν για πρώτη φορά τις οικιακές συσκευές και τη γυναίκα ως νοικοκυρά. Η σύνδεση με τον οικιακό χώρο είχε πια αποσαφηνίσει στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν η Δημοτική Επιχείρηση Φωταερίου του Βερολίνου οργάνωνε εκπαιδευτικά σεμινάρια για τις χρήσεις του αερίου. Αργότερα, εμφανίστηκαν οι ηλεκτρικές συσκευές, οι οποίες αποτέλεσαν και το μεγάλο ανταγωνιστή των συσκευών φωταερίου.
Το φωταέριο άλλαξε οριστικά την καθημερινότητα των αστικών πληθυσμών, καθώς εισήγαγε για πρώτη φορά την έννοια της συστηματικής και μαζικής κατανάλωσης ενέργειας μέσω ενός οργανωμένου δικτύου. Η εξοικείωση του καταναλωτικού κοινού με το φωταέριο διευκόλυνε τη διάδοση των καύσιμων αερίων ως μορφών ενέργειας. Σήμερα, το φυσικό αέριο χρησιμοποιείται ως καύσιμη ύλη και καλύπτει τις ανάγκες των οικιακών καταναλωτών και επαγγελματιών, χωρίς πια να ρυπαίνει το φυσικό περιβάλλον.