Ναυτικό Μουσείο Καβάλας

Ραδιοναυτιλία, Ναυτικό Μουσείο Καβάλας

Στο αριστερό μέρος της φωτογραφίας ξεχωρίζουμε τον πομποδέκτη – ραδιοτηλέφωνο.

Η ραδιοναυτιλία είναι κλάδος της ναυτιλίας που χρησιμοποιεί ραδιοηλεκτρικές μεθόδους και έτσι η θέση του πλοίου (στίγμα), η πορεία και οι αποστάσεις υπολογίζονται με ειδικά ηλεκτρονικά ναυτιλιακά όργανα που έχουν ως βάση λειτουργίας την εκπομπή – λήψη ή μόνο λήψη ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων και που για τον ίδιο λόγο αποκαλούνται και ραδιοναυτιλιακές συσκευές ή ραδιοναυτιλιακά βοηθήματα. Επίσης οι ειδικοί χάρτες που χρησιμοποιούν οι ναυτιλλόμενοι, συμβάλλουν αποτελεσματικά στην άριστη λειτουργία της ναυτιλίας.

Η ραδιοναυτιλία εμφανίστηκε αμέσως μετά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και γνώρισε ραγδαία εξέλιξη με την ανακάλυψη του ραντάρ  ή ραδιοεντοπιστής, το ραδιογωνιόμετρο, το ηλεκτρονικό βυθόμετρο ο μή κατευθυντικός ραδιοφάρος (Non Directional Beacon) NDB, ο πανκατευθυντικός ραδιοφάρος πολύ υψηλής συχνότητας VOR, η συσκευή μέτρησης απόστασης (Distance Measuring Equipment) DME, το TACAN Tactical Air Navigation System, το ILS (Instrument Landing System), το MLS (Microwave Landing System), το GPS (Global Positioning System) κ.ά. σύγχρονες συσκευές.

Ο πομπός αποτελεί επί το πλείστον μέρος ενός συστήματος επικοινωνίας. Ο πομπός είναι μια ηλεκτρονική συσκευή που, συνήθως με τη βοήθεια μιας κεραίας, εκπέμπει σήματα που περιέχουν πληροφορίες όπως το ραδιοφωνικό, το τηλεοπτικό ή σήμα άλλων τηλεπικοινωνιών. Δέχεται κάποια δεδομένα τα οποία μετασχηματίζει ή κωδικοποιεί για να μεταδοθούν σε κάποιο κανάλι ή μέσο μετάδοσης. Ως μέσα μετάδοσης μπορούν να θεωρηθούν ο κενός χώρος, δισύρματα καλώδια,οπτικές ίνες κ.α. Παράδειγμα πομπών είναι αυτοί της τηλεόρασης , του ραδιοφώνου, επίγειοι πομποί προς τηλεπικοινωνιακός δορυφόρους.

Για να έχει νόημα η αποστολή δεδομένων πρέπει να υπάρχει και κάποιος παραλήπτης – δέκτης ο οποίος κάνει την αντίστροφη εργασία. Δηλαδή μετατρέπει τα δεδομένα του καναλιού μετάδοσης στα πρωτογενή που έλαβε ο πομπός.

Ασύρματος  καλείται η συσκευή που επιτρέπει την ακουστική επικοινωνία, μεταφέρει δηλαδή την ανθρώπινη φωνή μέσω ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων σε αποστάσεις μεγαλύτερες από την εμβέλεια του ήχου στο ίδιο μέσο διάδοσης (πχ αέρας). Κάθε ασύρματος περιέχει δύο κύρια μέρη, τον πομπό και τον δέκτη, αλλά και μια κεραία μέσω της οποίας οι ασύρματοι συνδέονται μεταξύ τους και όχι με σύρμα (ή καλώδιο). Στοιχεία του ασυρμάτου είναι επίσης ο διαμορφωτής και ο αποδιαμορφωτής που μετατρέπουν τον ήχο σε ηλεκτρομαγνητικό σήμα και αντίστροφα.