Σπαθάρειο Μουσείο

Καραγκιόζης του Μόλλα, Σπαθάρειο Μουσείο

Φιγούρα 52 εκ., Ο Καραγκιόζης του Αντώνη Μόλλα
Κατασκευάστηκε από τον Σωτήρη Σπαθάρη μεταξύ του έτους 1948 – 1950, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι πεπιεσμένο χαρτί, σίδηρος (περτσίνια), πλαστικό
Είναι δωρεά του Ευγένιου Σπαθάρη στο Σπαθάρειο Μουσείο – Θέατρο Σκιών του Δήμου Αμαρουσίου κατά το έτος 1995.
Ο Καραγκιόζης του Μόλλα έχει μουστάκι, δεν έχει φαλάκρα και έχει μακριά έντονα καμπουρωτή μύτη. Φοράει πουκάμισο, σακάκι, μακρύ παντελόνι και είναι ξυπόλητος. Τα σκαλίσματα φανερώνουν τα μαλλιά, το αυτί, το μάτι, το φρύδι ,το ρουθούνι, επίσης τα κουμπιά, το γιακά του πουκαμισού, τις ζάρες στο παντελόνι και στο σακάκι, τις τσέπες στο παντελόνι και τους αστραγάλους.
Οι αρθρώσεις της φιγούρας είναι:
9:6:αριστερό μακρύ χέρι,1:σε κάθε γόνατο,1:κοιλιά.

Αντώνης Παπούλιας ή Μόλλας (1871-1949): Ο μέγιστος των καραγκιοζοπαιχτών.
Επί Μόλλα η ανάπτυξη της τέχνης του Καραγκιόζη έφτασε στην τελειότητά της.
Προερχόμενος από τις φτωχογειτονιές της Αθήνας, μαθήτευσε αρχικά στον καραγκιοζοπαίχτη Ρούλια, αλλά σύντομα αυτονομήθηκε.
Ο Μόλλας στήριζε την επιτυχία του στην καταπληκτική ικανότητά του ως μίμου και λιγότερα στις λαμπρές φιγούρες και τα τραγούδια , που ήταν προϊόντα συνεργασίας με άλλους.
Επινόησε επίσης καινούριους τύπους , όπως τον “Σαναλέμε”, τον “Πεπόνια” , τον “Και Και”, τον “Νώντα” και τον σπαρταριστό “Ομορφονιό”.
Εκτός από τα παραδοσιακά , έπαιξε και καινούρια έργα που τα έγραφε ο ίδιος και τα τύπωνε σε φυλλάδια.
Στα κείμενα του Μόλλα διακρίνει κανείς την ικανότητά του να παντρεύει το χθες με το σήμερα, μέσα από τις εύστοχες παρατηρήσεις και τις θυμοσοφικές αποστροφές του για τα κοινωνικά και πολιτικά ήθη της εποχής του, πάντοτε υπό το πρίσμα μιας προοδευτικής ιδεολογικής σκοπιάς.