Η Κρηστωνία τοποθετείται στο ανατολικό τμήμα της εύφορης πεδιάδας που ξεκινάει από τον ποταμό Αξιό και φθάνει έως τον ορεινό όγκο του Δυσώρου. Το αρχαιολογικό ενδιαφέρον εντοπίζεται στα τέσσερα αστικά κέντρα της, τις πόλεις των Κλιτών, της Μορρύλου, των Βραγυλών και του Ιώρου, των οποίων η θέση είχε άμεση σχέση με τις οδικές αρτηρίες της περιοχής. Το αρχαίο Ίωρον, που τοποθετείται στον σύγχρονο οικισμό του Παλατιανού του νομού Κιλκίς, είχε τον έλεγχο της διάβασης που συνέδεε τη Σιντική και την Παρορβηλία με την Κρηστωνία και τη Μυγδονία.
Η ανεύρεση αγάλματος του Διονύσου, επιγραφής και αγγείων με διονυσιακές παραστάσεις συνηγορούν υπέρ της τοποθέτησης σε αυτό το χώρο του διάσημου στην Κρηστωνία ιερού του Διονύσου. Το πιο αξιόλογο μνημείο του χώρου είναι το ηρώο του Παλατιανού. Το μνημειακό ταφικό κτίσμα φέρει πάνω στο βάθρο του τέσσερα μαρμάρινα αγάλματα που παριστάνουν, αφηρωισμένα, τα μέλη μιας επιφανούς οικογένειας της περιοχής. Τα ονόματά τους, Πάτραος, Αμμία, Αλέξανδρος, Ζόιλος και Μήδης, είναι κοινά στη Μακεδονία. Το ηρώο δεν βρίσκεται σε χώρο νεκροταφείου αλλά σε δημόσιο χώρο της πόλης, ίσως στην Αγορά, όπως συμβαίνει με το ανάλογο παράδειγμα της Πριήνης. Ένα δεύτερο ηρώο βρέθηκε κοντά στο πρώτο.
Η συστηματική ανασκαφή του Παλατιανού άρχισε το 1993 φέρνοντας στο φως πολλά στοιχεία που επιτρέπουν τον προσδιορισμό της κατοίκησής της από τον 4ο αιώνα π.Χ. έως τον 3ο αιώνα μ.Χ. καθώς και σημαντικές ενδείξεις για την κατοίκηση του χώρου κατά τον 6ο, 7ο και 8ο αιώνα π.Χ. Ο οικισμός των ρωμαϊκών χρόνων που εγκαταλείφθηκε τον 3ο αιώνα, διαδέχθηκε την πόλη της ελληνιστικής περιόδου που είχε αναπτυχθεί στον ίδιο χώρο από τον 4ο έως τον 1ο αιώνα π.Χ. Τα κινητά ευρήματα, μήτρες κατασκευής ειδωλίων, αγγείων, λυχναριών, πήλινων πλακιδίων, τα λίθινα, σιδερένια, χάλκινα και οστέινα εργαλεία, οι πήλινες και μολύβδινες αγνύθες, τα πήλινα και χάλκινα ειδώλια θεών, όπως της Κυβέλης, του Δία Υψίστου, του Ερμή, της Αθηνάς, του Διονύσου, του Αιγύπτιου Bes μαρτυρούν την ύπαρξη εργαστηριακών χώρων και χώρων λατρείας.
