Έχω σχεδόν καταλήξει, υπάρχουν διαφόρων ειδών χώρες (τι είπα πάλι θα μου πεις, προφανές!). Υπάρχουν χώρες που πας πλήρως προκατειλημμένος (όπως η Ταϊλάνδη λόγο sextourism), υπάρχουν χώρες που είναι σκέτη ταλαιπωρία όταν τις ζεις, αλλά σου αφήνουν υπέροχες αναμνήσεις (λέγε με Ινδία), υπάρχουν χώρες αδιάφορες και γενικά τόσο διαφορετικές μέσα σε μια γενικότερη ομοιότητα.
Σήμερα σκέφτηκα να πω δυο λόγια για τη Ταϊλάνδη, μια χώρα που όποιος πάει έχει μόνο καλά λόγια να πει, αλλά όποιος δεν έχει πάει πάντα έχει μια προκατάληψη και σκέφτεται μα τι μου λέει αυτός τώρα (έτσι τουλάχιστον ήμουν εγώ μέχρι να πάω).
Την επισκέφτηκα κάπου τον Ιανουάριο (μπορεί και Φεβρουάριο) ο καιρός ήταν εκπληκτικός, ήλιος, γύρο στους 28-30 βαθμούς θερμοκρασία, με μια ατμόσφαιρα όχι και πολύ καθαρή, αλλά πολύ ευχάριστο κλίμα για περπάτημα (ζέστη αλλά όχι τόση που να μη μπορείς να περπατήσεις, χωρίς υγρασία και βροχές). Η Ταϊλάνδη έχει τα πάντα, θάλασσα, βουνά, αρχαία, ζώα, φύση, κουλτούρα (ιδιαίτερη), hobbies, ότι μπορεί να θέλει κανείς για ταξίδι ή και για να μείνει. Το κομμάτι του sextourismδεν είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό (εφόσον αποφεύγεις τις συγκεκριμένες πλατείες που γίνεται πανικός). Προφανώς θα σταθώ λίγο στο αρχαιολογικό κομμάτι του ταξιδιού.
Τα αρχαιολογικά εκθέματα είναι όλα βουδιστικά (τα περισσότερα κάπου ανάμεσα 13-15 αιώνα), βρίσκονται μέσα σε αρχαιολογικά πάρκα, τα οποία είναι τα καθαρότερα που έχω δει (ούτε ένα σκουπίδι, ούτε μια γόπα). Έχουν οδηγούς, χάρτες, ξεναγούς και γενικός ότι μπορεί να χρειαστεί ένας τουρίστας! Τα αγάλματα και λοιπά αρχαιολογικά μνημεία βρίσκονται μέσα στα δέντρα σε ένα πολύ ευχάριστο περιβάλλον για να τα περπατήσεις. Χρειάζεσαι χρόνο για να τα δεις (ίσος και δύο μέρες, εγώ τα έκανα σε fast-forward) και είναι αρκετά καλοσυστημένα.
Κάτι που μου άρεσε πολύ κυρίως στη Sukhothai, είναι ότι νοικιάζεις ποδήλατο (είτε από το ξενοδοχείο είτε κοντά στον αρχαιολογικό χώρο) και κάνεις τη περιήγησή σου μέσα στο πάρκο με αυτό, συνηθίζω να παίρνω audiotoursοπότε ήταν αρκετά ευχάριστη η περιήγηση με το ποδήλατο και τα ακουστικά.
Στις πόλεις όπου και να περπατήσεις βλέπεις βουδιστικούς ναούς, με τη κλασική διακόσμηση μέσα, χριστουγεννιάτικα λαμπάκια τυλιγμένα σε χρυσούς βούδες και τους πιστούς να τα προσκυνάνε (ναι και αυτοί είναι μέσα στο decor). Η αρχιτεκτονική τους καθαρά ασιατική και πολύ διαφορετική από αυτά που έχουμε συνηθίσει.
Εν κατακλείδι η Ταϊλάνδη είναι μια χώρα που δύσκολα περιγράφεται, πρέπει να τη περπατήσεις. Σαν ταξιδιώτης καλό είναι να αποφύγεις τα πολύ τουριστικά κομμάτια (βλέπε Phuket), αν και όλη είναι αρκετά τουριστική και να πας από Bangkokκαι πάνω (Shukhotai, ayutthaya etc.) αν περιπλανηθείς σε αυτή τη μεγάλη χώρα δύσκολα γίνεται να μη βρεις κάτι που να σου ταιριάζει.
Καλά ταξίδια!