Πριν από λίγους μήνες επισπεύτηκα τη Κεϋλάνη. Δεν περίμενα να δω κάτι, το μόνο που ήξερα πριν φτάσω εκεί, είναι ότι ήταν μια φθηνή χώρα και ότι είχε εμφύλιο (πάντα στα ταξίδια μου πάω χωρίς να έχω διαβάσει για τη χώρα, το πρώτο βράδυ διαβάζω για την ιστορία της και τα υπόλοιπα). Είναι όντος μια φθηνή χώρα, το βιοτικό της επίπεδο είναι με τα βίας πιο πάνω από της Ινδίας (από τη σύγκριση βγάζουμε τις πρωτεύουσες), με πολύ ωραία φύση και πολύ πλούσιους αρχαιολογικούς χώρους.
Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι η βαρύτητα που είχαν δώσει στους αρχαιολογικούς τους χώρους. Ας αρχίσουμε από τα εισιτήρια, μπορεί να ήταν ιδιαίτερα ακριβά (25 USD για τους τουρίστες και το 1/10 για τους ιθαγενείς) αλλά, είχαν μέσα DVD με video του αρχαιολογικού χώρου και υπήρχαν πακέτα με το 1,5 της τιμής για 3 αρχαιολογικούς χώρους μαζί. Οπότε όταν φεύγεις από εκεί, έχεις ένα souvenir αλλά και κάτι για να δείξεις στους φίλους σου (χωρίς κόπο κάνουν μια εκπληκτική social διαφήμιση). Δεύτερο θετικό στοιχείο είναι η καθαριότητα μέσα στους αρχαιολογικούς χώρους. Πουθενά δεν έβλεπες σκουπίδια και ως βουδιστές σε πολλούς ναούς έπρεπε να βγάζεις τα παπούτσια σου (δεν ξέρω πόσο θετικό είναι για έναν δυτικό τουρίστα, αλλά αν έχεις προνοήσει έχεις και τα ειδικά παπουτσάκια, οπότε περιπλανιέσαι όντως σε ένα καθαρό περιβάλλον). Τρίτο και τελευταίο στοιχείο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ήταν η δόμηση των αρχαιολογικών χώρων. Έμπαινες από την είσοδο (ως είθισται) αλλά ήταν μονόδρομος η πορεία στον αρχαιολογικό χώρο (κυρίως στα αρχαιολογικά τους πάρκα) και έβγαινες κοντά στο Parking, όπου ήταν όλα τα μαγαζάκια με τα souvenirs, μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα ελκυστικό αλλά… μπορείς αν θέλεις να πάρεις ένα ενθύμιο, δεν σε ζαλίζουνε (τύπου υπαίθρια αγορά) και βοηθάει στην οικονομία τους.
Έχουν βρει όσους τρόπους μπορούν ώστε να προωθήσουν τα αρχαιολογικά τους εκθέματα και προφανώς να τους βοηθήσουν στην οικονομία τους. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχω δει πουθενά μια τέτοια κίνηση, φτάνεις σε αρχαιολογικούς χώρους πλήρως ερημωμένους (ακόμα και στην Ολυμπία που είχα πάει πρόσφατα), χωρίς να έχουν ξεναγούς, χωρίς να έχουν ένα μέρος να αγοράσεις έναν οδηγό για το μέρος. Αν εξαιρέσουμε λίγους αρχαιολογικούς χώρους, οι υπόλοιποι δεν προωθούνται και ακόμα και οι ιθαγενείς δεν γνωρίζουν την ύπαρξή τους. Είναι πράγματα απλά, φθηνά, εύκολα στην υλοποίηση που ακόμα και οι «τριτοκοσμικές χώρες» τα έχουν και εδώ στην «εξευρωπαϊσμένη» Ελλάδα ακούγονται σαν επιστημονική φαντασία (πόσα ΔΣ θα έπρεπε να περάσει η πρόταση ώστε να υπάρχει ένα DVD μέσα στο εισιτήριο του αρχαιολογικού χώρου?).
Με λίγη καλή θέληση κάποτε μπορεί και να φτάσουμε τη Κεϋλάνη…