Ελληνικός Τηλέγραφος: Τα πρώτα 70 χρόνια

1859: Στις αρχές του έτους η Αθήνα συνδέεται τηλεγραφικώς με την Πάτρα μέσω Αιγίου.

Ιανουάριος 1859: Βαυαροί τεχνικοί θέτουν σε λειτουργία την πρώτη εναέρια γραμμή μεταξύ Αθήνας και Πειραιά. Τα δύο άκρα της γραμμής κατέληγαν στα Ταχυδρομικά Γραφεία Αθηνών και Πειραιά η γραμμή συνδεόταν και με τα ανάκτορα.

26 Νοεμβρίου 1859: Ποντίζεται το υποβρύχιο καλώδιο Σύρου-Πειραιά.

20 Μαρτίου 1859: Επί πρωθυπουργίας Αθανάσιου Μιαούλη, ψηφίσθηκε ο νόμος «Περί αγοράς και εγκαταστάσεως υποβρυχίου ηλεκτρικού καλωδίου από Πειραιώς εις Σύρου»

24 Μαρτίου 1859: Με την υπογραφή της σχετικής Σύμβασης του ελληνικού κράτους και της Newall, που επικυρώθηκε με το νόμο ΦΝΑ της 30ης Ιουνίου αγοράζεται το καλώδιο μεταξύ Χίου και Σύρου που επιτρέπει τη σύνδεση της Ελλάδας  με την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, την Κρήτη και την Αλεξάνδρεια.

30 Μαρτίου 1859: Ψηφίσθηκε ο νόμος περί «τηλεγραφικής υπηρεσίας»

1861: Συστήνεται το τηλεγραφείο Κορίνθου.

18 Δεκεμβρίου 1861: Δύο χρόνια μετά την εισαγωγή της τηλεγραφίας ψηφίζεται ο νόμος ΨΗ΄ για τη σύσταση και τη χρήση του ηλεκτρονικού τηλέγραφου, με τον οποίο κατοχυρώνεται το σχετικό μονοπώλιο του κράτους.

1862: Συστήνονται τα τηλεγραφεία Λαμίας, Μεσολογγίου, Άργους, Ναυπλίου, Τριπόλεως, Θηβών και Λειβαδιάς.

1865: Οι πληρεξούσιοι 20 χωρών υπογράφουν στο Παρίσι τη Διεθνή Τηλεγραφική Σύμβαση.

1 Δεκεμβρίου 1866: Το ελληνικό κράτος παραχωρεί με σύμβαση στην εταιρία Ι. Ράλλη-W. Binney για 40 χρόνια το αποκλειστικό δικαίωμα της εγκατάστασης και συμπλήρωσης με δικές της δαπάνες υποβρυχίων τηλεγραφικών γραμμών που θα ενώσουν τα παράλια της Ελλάδος μεταξύ τους και με το  εξωτερικό.

1872: Η εταιρία Ι.Ράλλη-W.Binney εκχωρεί τα δικαιώματα και μεταβιβάζει τις υποχρεώσεις της στην αγγλική εταιρία Levant Submarine Telegraph Company, με την οποία και συγχωνεύεται. Επεκτείνεται η τηλεγραφική σύνδεση με άλλα ελληνικά νησιά και με το εξωτερικό.

1878: Η Levant Submarine Telegrap Company συγχωνεύεται με την Eastern Telegraph Company Limited, τη μεγαλύτερη τηλεγραφική εταιρία της εποχής. Η Eastern θα συνδέσει όλα τα νησιά του ελληνικού αρχιπελάγους με τον Πειραιά. Ποντίζονται τα υποβρύχια καλώδια Μάλτας-Ζακύνθου-Πατρών και Σύρου.

1882: Ιδρύεται η πρώτη σχολή μαθημάτων Τηλεγραφίας.

1887: Η Τηλεγραφική υπηρεσία ενώνεται με την Ταχυδρομική και λειτουργεί ως Γενική Διεύθυνση Ταχυδρομείων και Τηλεγραφείων του υπουργείου Εσωτερικών.

1914: Εισάγεται στην τηλεγραφική Υπηρεσία το ταχύτερο του αντίστοιχου Μορς μηχάνημα Χιουζ (Hughes) το οποίο διευκολύνει την τηλεγραφική ανταπόκριση με το εξωτερικό.

1921: Εισάγεται το πολλαπλό σύστημα Μποντώ στις υπεραστικές αρτηρίες με τη μεγαλύτερη κίνηση και στη Θεσσαλονίκη για τη βελτίωση της ανταπόκρισης της με το εξωτερικό.

1925: Παρουσιάζεται η μεγαλύτερη τηλεγραφική κίνηση στην Ελλάδα. Τα τηλεγραφήματα που ανταλλάχθηκαν φτάνουν τα 5.483.000, δηλαδή ένα περίπου τηλεγράφημα ανά κάτοικο.

1931: Γίνονται σοβαρές προσπάθειες για τη βελτίωση της υποδομής του τηλεγραφικού δικτύου με τη χρησιμοποίηση διατρητικών μηχανών ταινίας και αυτόματων πομπών για τη μετάβαση των τηλεγραφημάτων.

1935: Λειτουργούν τα πρώτα τηλέτυπα.

1937: Το προνόμιο της Eastern που έληξε το 1906 έχει παραταθεί για ακόμα μια δεκαετία (1916) και κατόπιν, λόγω του πολέμου, μέχρι το 1923. Ύστερα από νέες διαπραγματεύσεις και μια μεγάλη περίοδο αντιδικίας, το προνόμιο της Εταιρείας διατηρείται με νέο Νόμο για 16 ακόμα χρόνια, ως το 1953, και τελικά παραχωρείται στην Cable και Wireless.

1940-1944: Κατά τη διάρκεια της Κατοχής πολλές εγκαταστάσεις της Εταιρείας καταστρέφονται ολοσχερώς και σε άλλες προξενούνται σοβαρές ζημιές.

Οκτώβριος 1944: Δέκα ημέρες μετά την απελευθέρωση αποκαθίσταται η ασύρματη τηλεγραφική επικοινωνία με το Λονδίνο και λίγο αργότερα με το Κάιρο.

Ιούνιος 1944: Τοποθετείται υπόγειο τηλεγραφικό καλώδιο μεταξύ Αθηνών και Πειραιά σε αντικατάσταση των εναέριων γραμμών που καταστράφηκαν κατά την αποχώρηση των στρατευμάτων Κατοχής.

8 Οκτωβρίου 1947: Αρχίζει η λειτουργία της ασύρματης τηλεφωνικής επικοινωνίας μεταξύ Αθηνών και Λονδίνου, καθώς και μεταξύ Αθηνών-Ηνωμένων Πολιτειών και Καναδά.

1 Σεπτεμβρίου 1949: Αρχίζει η ανταλλαγή εικόνων με το εξωτερικό με ασύρματο σύστημα φωτοτηλεγραφίας.

Τηλέφωνο: Η αργή διείσδυση

Αύγουστος 1892: Η κυβέρνηση Χαριλάου Τρικούπη  (υπουργός εσωτερικών με                     αρμοδιότητα τις τηλεπικοινωνίες ο Γ. Θεοτόκης) ψηφίζει νόμο «περί τηλεφωνικής συγκοινωνίας», ο οποίος κατοχυρώνει το κρατικό μονοπώλιο.

1895: Η Γενική Διεύθυνση των «Τ.Τ.» (Ταχυδρομείων, Τηλέγραφων) συμπεριλαμβάνει στην αρμοδιότητα της και την Τηλεφωνική Υπηρεσία. Έτσι δημιουργείται η Διεύθυνση των Τ.Τ.Τ του υπουργείου Εσωτερικών.

1897: Ιδρύεται το Τηλεφωνικό κέντρο Νέου Φαλήρου και διπλασιάζεται η χωρητικότητα του Τηλεφωνικού Κέντρου Αθηνών.

1902: Ο αριθμός των συνδρομητών Αθηνών, Πειραιώς και Νέου Φαλήρου δεν ξεπερνά τους 400.          

1907: Εγκαθίσταται στην Πάτρα τηλεφωνικό κέντρο τοπικής συστοιχίας τύπου Ericsson, δυναμικότητας 100 συνδρομητών.

1908: Με το νόμο ΓΣΟΖ’(3277) της 8ης Απριλίου, ιδρύεται το σώμα των τηλεφωνητριών. Αποφασίζεται η εγκατάσταση τηλεφωνικού κέντρου τοπικής συστοιχίας τύπου Ericsson, δυναμικότητας 800 παροχών στο κτίριο του Ταχυδρομείου Αθηνών που τελικά θα λειτουργήσει το 1911.

1912-1915: Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης αναρτώνται δύο μεταλλικά κυκλώματα μεταξύ Αθηνών και Θεσσαλονίκης, ένα κύκλωμα μεταξύ Αθηνών και Πατρών, καθώς και μερικά άλλα κυκλώματα μικρότερης σημασίας.

1914: Με το νόμο 276 του 1914 συστήνεται το υπουργείο Συγκοινωνιών, όπου μεταφέρεται η υπηρεσία των Τ.Τ.Τ. ως Γενική Διεύθυνση.

1920: Η αστική τηλεφωνική υπηρεσία διαθέτει 5.267 χειροκίνητα τηλέφωνα σε όλη τη χώρα. Οι υπεραστικές συνδιαλέξεις φτάνουν τις 100.000.

1922: Ιδρύεται υπουργείο Τ.Τ.Τ. το οποίο καταργείται το 1923 και οι υπηρεσίες του επανέρχονται στο υπουργείο Συγκοινωνιών.

1923: Η αστική τηλεφωνία επεκτείνεται στην Καλαμάτα, το Βόλο, την Κέρκυρα, τη Ζάκυνθο, τα Χανιά, το Ηράκλειο, το Ρέθυμνο,τις Σέρρες, την Ξάνθη, και άλλες πόλεις.

1925: Δημιουργείται στο υπουργείο Τ.Τ.Τ, Τμήμα Ασυρμάτου με σκοπό την οργάνωση της ασύρματης επικοινωνίας με τα εκτός υπάρχοντος δικτύου νησιά.

Μάιος 1926: Υπογράφεται σύμβαση με την Εταιρία Τηλεφωνικών και Ηλεκτρικών Έργων Αμβέρσας ‘The New Antwerp Telephone and Electrical Works’, που προβλέπει την ίδρυση Ανώνυμης Ελληνικής Τηλεφωνικής Εταιρίας (Α.Ε.Τ.Ε).

8 Φεβρουαρίου 1930: Υπογράφονται δύο συμβάσεις με την εταιρία Siemens & halske, στην οποία έχουν περιέλθει η πλειοψηφία των Μετοχών της Τ.Ν.Α.Τ & Ε.W. Με αυτή τη σύμβαση εκχωρείται στην εταιρία το προνόμιο της κατασκευής, συντήρησης και εκμετάλλευσης των αστικών και προαστιακών τηλεφωνικών δικτύων στην Ελλάδα, αλλά και του υπεραστικού δικτύου. Οι συμβάσεις επικυρώνονται από τη Βουλή και τη Γερουσία και αποκτούν ισχύ από 6-5-1930.

1931: Τηλεφωνική σύνδεση της Ελλάδας με τη Βουλγαρία και την Γιουγκοσλαβία.

1932-1934: Τηλεφωνική σύνδεση πρώτα της Θεσσαλονίκης και μετά της Αθήνας, με ολόκληρη την Ευρώπη.

1940-1944: Κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της Κατοχής και της Αντίστασης κατά του Άξονα οι Τηλεπικοινωνίες ακολουθούν τη μοίρα όλης της χώρας. Τα τηλεφωνικά και τηλεγραφικά δίκτυα παθαίνουν τεράστιες ζημιές, ενώ οι πληροφορίες ελέγχονταν διοικητικά και μέσω της λογοκρισίας από τον κατακτητή.

1946-1949: Απελευθέρωση, ανασυγκρότηση, εμφύλιος.

1946: Το 75% των μετοχών της γερμανικής ΑΕΤΕ περνάει στο δημόσιο.