Community
   από User
Δείτε το προφίλ μου
Διακοπές στο παρελθόν
Τελευταία ενημέρωση: 31/07/2013 09:09

Η ανάγκη για αλλαγή τόπου κατοικίας και περιβάλλοντος είναι αταβιστική ανάγκη στον άνθρωπο. Έχουμε στο DNAμας τη μνήμη από το ξεκίνημα ως τροφοσυλλέκτες – κυνηγοί – νομάδες. Μετά την μόνιμη εγκατάσταση και τη δημιουργία πόλεων οι ηγεμόνες – βασιλείς μόνο, είχαν κάστρα σε διάφορα νευραλγικά σημεία της επικράτειας τους για να την ελέγχουν και να την υπερασπίζονται. Μαζί τους έπαιρναν στις μετακινήσεις τους, αυλικούς, βοηθητικό προσωπικό και στρατό για την υπεράσπιση και για να μην μένει πίσω όλη η δύναμη και κάνουν εξεγέρσεις.

Κάποια στιγμή οι ανώτεροι άρχοντες αποκτώντας δύναμη και πλούτο μιμήθηκαν τον ανώτερο άρχοντα – βασιλιά και έφτιαξαν κάστρα, απόκτησαν κτήματα, δεύτερη κατοικία και βέβαια φρουρά. Είναι γνωστή η αγάπη των Ρωμαίων για τις βίλες και τους κήπους τους, όπου μετά την ενεργό ζωή πήγαιναν να ησυχάσουν.

Τα κάστρα της Γαλλίας και οι αναγεννησιακές βίλλες της Ιταλίας είναι τα κατάλοιπα αυτού του τρόπου ζωής. Ο πολύς κόσμος, ο λαός είχε άλλη διέξοδο. Γι’ αυτούς υπήρχαν τα προσκυνήματα και οι γιορτές. Η επίσκεψη στους Δελφούς, στο μαντείο των οποίων πρόστρεχαν άνθρωποι από όλα τα μέρη του τότε γνωστού κόσμου είναι ένα από αυτά, όπως και η παρακολούθηση των Ολυμπιακών Αγώνων. Αργότερα έχουμε τον Αγ. Ιάκωβο της Κομποστέλας (Σαντιάγο ντε Κομποστέλα, Ισπανία) όπου πηγαίνουν οι Χριστιανοί από όλες τις «δυτικές χώρες», το προσκύνημα στους Αγίους Τόπους και τα τοπικά ιερά και πανηγύρια.

Τη νοοτροπία των αστών περιγράφει με οξυδέρκεια και χιούμορ ο Κάρλο Γκολντόνι (1706 – 1793) στην Τριλογία του Παραθερισμού όπου δείχνει την εύπορη κοινωνική τάξη της Βενετίας να κάνει θυσίες να στερείται (κρυφά) στην καθημερινότητα προκειμένου να πάει η οικογένεια για παραθερισμό, προς επίδειξη στους γείτονες τους.

Στα τέλη του 18ου αιώνα, η βιομηχανική επανάσταση συγκεντρώνει σε ασφυκτικά οικοδομημένες πόλεις, εργατικά από όλες τις περιοχές της χώρας.

Οι μόδες είναι καθορισμένες για τον τρόπο ζωής έτσι βλέπουμε πως οι μορφωμένοι άνδρες από νωρίς ταξίδεψαν και κατέγραψαν τα αξιοθέατα και τον τρόπο ζωής  των χωρών που επισκέπτονται (βλ. Κ. Σιμόπουλος, Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα, 4 τόμοι, Αθήνα 2008) ορισμένοι αποτυπώνουν τοπία και μνημεία, άλλοι που είχαν την οικονομική δυνατότητα έπαιρναν μαζί τους ζωγράφους και αρχιτέκτονες ακόμα και ο Παυσανίας έγραψε τον πρώτο τουριστικό οδηγό της Ελλάδας.

Με την αλλαγή του τρόπου ζωής, τον 19ο αιώνα έγινε του σειρμού οι «ανήσυχοι» και μορφωμένοι άνθρωποι να κάνουν περιηγήσεις ανά τον κόσμο αυτοί ονομάστηκαν gldoe trotters καθώς πολλοί έκαναν συχνά πραγματοποιώντας μεγάλες διαδρομές το γύρο  του κόσμου (βλ. Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες του Ιουλίου Βέρν (1872).

Σήμερα το είδος αυτό του τουρισμού έχει αντικατασταθεί από τα γραφεία με ξεναγό.

Με τον εκδημοκρατισμό των όρων διαβίωσης οι εργάτες αρχίζουν να παίρνουν «διακοπές» (διακοπή από την εργασία) οπότε η επιστροφή στα πάτρια εδάφη σημαίνει σύσφιξη των οικογενειακών δεσμών.

 Με την οικονομική άνεση που έρχεται σιγά σιγά, οι εργάτες αποκτούν  τη δυνατότητα μετακίνησης. Τα συνδικάτα βοηθούν στη ρύθμιση των όρων διακοπής εργασιών… και οι διακοπές γίνονται νόμος. Στη Ελλάδα, ο Δεκαμενταύγουστος, γιορτή της Παναγίας, είναι η ευκαιρία για περισσότερο κόσμο να επισκεφτεί συγγενείς ενώ οι καλοκαιρινές διακοπές (παραθερισμός) σήμερα έχει χαρακτήρα διαπολιτισμικό. Η μαζική μεταφορά με άνεση και φθηνά εισητήρια επιτρέπει σε πολύ κόσμο να κάνει μεγάλα ταξίδια. Ορισμένοι προορισμοί είναι πλέον must(μάστ), απαραίτητοι για την ταξική τοποθέτηση των ατόμων. Τα κράτη έχουν Υπουργείο Τουρισμού και στα έσοδα τους μεγάλο μέρος προέρχεται από τους ξένους επισκέπτες.

Στα καθ’ ημάς, η ελληνική λογοτεχνία παρέχει σημαντικές περιγραφές για τη συνήθεια του παραθερισμού στις αρχές του 20ου αι. Η Μαργαρίτα Λυμπεράκη στα «Ψάθινα Καπέλα» αλλά και ο Κώστας Ταχτσής στο «Τρίτο Στεφάνι» αναφέρονται στη χρήση εξοχικών στην Κηφισιά και στα Μεσόγεια από τους ήρωες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όπου μεταφέρεται και η κοινωνική ζωή της Αθήνας. 

Λεπτομερέστατες περιγραφές για τις διακοπές των μεγαλοαστών και μεσοαστών Ελλήνων της πρώιμης μεταπολεμικής περιόδου παρέχει ο Δ. Ψαθάς στη «Μαντάμ Σουσού» του. Εκεί, η μεγαλομανής ηρωίδα, λαχταρώντας τον τρόπο ζωής των πλουσίων Αθηναίων, διακηρύσσει στους γείτονές της ότι πρόκειται να πάει διακοπές στο Πήλιο, τόπο παραθερισμού των μεγαλοαστών. Στην πραγματικότητα επισκέπτεται το Μεγάλο Πεύκο, όπου παραθερίζουν μεσοαστοί χρησιμοποιώντας σκηνές ή κάποτε και δέντρα τα οποία… ενοικιάζουν. Φτωχότερη και από τους φτωχούς, η ηρωίδα καταλήγει να διασκεδάζει άθελά της με τα καμώματά της τους συγκατασκηνωτές της, ενώ συναντάται επίσης να προσπαθεί να κολυμπήσει στη θάλασσα –με κωμικά και πάλι αποτελέσματα.

Δημοφιλή Blogs
Η ιστορία των Τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα από το 1859 έως το 1949
από User
Ένα χρονολόγιο...
ΕΔΩ ΣΑΣ ΘΕΛΩ... ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;;;
από Spartan
Πρόκειται για ένα μεγαλιθικό κτίσμα εξωφρενικά μεγάλων διαστάσεων που υπάρχει κοντά στο Αγρίνιο. Αποτελεί μεγάλο μυστήριο το μέγεθος, η παλαιότητα, ο τρόπος κατασκευής, και η χρησιμότητα που είχε (έχει;), ο λόγος δηλαδή για τον οποίο κατασκεύάστηκε. Κατ΄εμέ πρόκειται για πανάρχαιο (προκατακλυσμιαίο πιθανότατα), ασύλληπτα μεγάλο πυραμιδοειδές κτίσμα, μεγαλύτερο από κάθε άλλο που έχει βρεθεί ως τώρα ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, που στην κορυφή του απολήγει σε τραπεζοειδούς σχήματος ακρόπολη, αποτελούμενη από ογκόλιθους εκατοντάδων τόνων. Ο χώρος είναι χαρακτηρισμένος ως αρχαιολογικος, προϊστορικής εποχής μάλιστα, και η ακρόπολη , που όμοιά της δεν νομίζω ότι υπάρχει, φέρει το όνομα "ακρόπολη Θεστιέων" και η περιοχή "Θέστια"
Σχετικά Blogs
GAP: ανασκαφές της Google στο παρελθόν
από ptsinari
Νέα εφαρμογή από την Google με αναζήτηση τοποθεσιών σε αρχαία κείμενα και παρουσίασή τους σε χάρτη
Αρχείο Blog
2024
2019 (1)
2018 (1)
2017 (2)
2016 (5)
2015 (14)
2014 (34)
2013 (9)
2012 (28)
2011 (2)