Η «Βαρκαρόλα», ένα έθιμο σαν παραμύθι, αναβιώνει σε πολλές ακτές της Κέρκυρας. Πρόκειται για ένα διάσημο φεστιβάλ που πραγματοποιείται στην Κέρκυρα κάθε καλοκαίρι. Το έθιμο αγγίζει δύο πτυχές της παράδοσης, τη θρησκευτική παράδοση της Χριστιανοσύνης και την ιστορική μυθολογία του Ομήρου.

Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση την ημέρα αυτή γιορτάζει το νησί το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα, καθώς οι ντόπιοι πιστεύουν ότι ήταν ο Άγιος που έσωσε το νησί από την πολιορκία των Τούρκων, στις 11 Αυγούστου το 1716.

Η θάλασσα γεμίζει μικρές βάρκες που φωτίζονται με δαυλούς. Ο ναυτικός αγώνας που δόθηκε για να προστατευτεί το νησί, προβάλλεται μπροστά στα μάτια χιλιάδων επισκεπτών της Γαρίτσας. Ο όρμος παίρνει χρώμα και φως. Γίνεται αναπαράσταση του επεισοδίου της εξέγερσης, στη συνέχεια γίνεται η περίφημη «Βαρκαρόλα», παρέλαση από βάρκες απ’ όπου λαϊκοί βάρδοι τραγουδούν με κιθάρες παραδοσιακά τραγούδια στις πλωτές ολοστόλιστες εξέδρες με διάφορες παραστάσεις εμπνευσμένες από τη φαντασία και από τις παραδόσεις του νησιού, με τους ντόπιους χορευτές να χορεύουν εν πλω, υπό τους ήχους των τραγουδιών.

Στο τέλος της «Βαρκαρόλας», ένα σκάφος βρίσκεται στις φλόγες και τα πυροτεχνήματα εκρήγνυνται για να τιμήσουν την καύση του τουρκικού ναυτικού κατά τη διάρκεια της πολιορκίας. Οι γλυκές μελωδίες και το όμορφο θέαμα συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου κατά μήκος του λιμανιού. Το τέλος της παρέλασης ακολουθούν φαντασμαγορικά πυροτεχνήματα που φωτίζουν με χιλιάδες χρώματα τον αυγουστιάτικο κερκυραϊκό ουρανό. Λέγεται ότι το νησί σώθηκε εκείνο το βράδυ, από τους Τούρκους, όταν εμφανίστηκε ο Άγιος Σπυρίδωνας κρατώντας στο ένα χέρι τον σταυρό και στον άλλο ένα κερί.

Βόρεια της Κέρκυρας στον κόλπο της Παλαιοκαστρίτσας, η «Βαρκαρόλα» θυμίζει παραμύθι. Εκεί ξεδιπλώνεται η ιστορία του Ομήρου που φέρνει τον Οδυσσέα στη Σχερία, το νησί των Φαιάκων. Η αναπαράσταση ξεκινά με τις υπηρέτριες της Ναυσικάς, κόρης του βασιλιά Αλκινόου, και της Αρήτης, να πλένουν στην παραλία. Μία σχεδία καίγεται στο βάθος του πελάγους και τα άγρια κύματα «ξεβράζουν» τον άτυχο Οδυσσέα στην ακτή. Ο Οδυσσέας είναι γυμνός, μόνος και αβοήθητος, στο έσχατο σημείο των παθών του, όπως περιγράφει ο Όμηρος και όπως αναπαρίσταται στο έθιμο. Ο Οδυσσέας παρουσιάζεται μπροστά στις γυναίκες που μόλις τον βλέπουν, φοβούνται και τρέχουν. Μόνο η Ναυσικά παραμένει και δίνει στον Οδυσσέα ρούχα και τροφή, ενώ τον παίρνει μαζί της στην πόλη και τον οδηγεί στο ανάκτορο του πατέρα της…

Η βραδιά πλαισιώνεται από μουσικούς, χορευτές, δύτες, μαζορέτες και πυροτεχνήματα, ενώ ακολουθεί πάρτι στην ακτή που διαρκεί μέχρι πρωίας.