Έκκληση στους σιδηροδρομικούς φορείς και τα αρμόδια υπουργεία αλλά και στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ) και τα τοπικά τους παραρτήματα στην Πελοπόννησο απηύθυνε το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς (TICCIH), στο πλαίσιο πρωτοβουλίας που ανέλαβε για τη διάσωση του ιστορικού σιδηροδρομικού δικτύου Πελοποννήσου και των σημαντικών τεχνικών αρχείων τα οποία βρίσκονται σε κίνδυνο στις εγκαταλειμμένες ή υπολειτουργούσες εγκαταστάσεις του δικτύου.

Το Ελληνικό Τμήμα του TICCIH καλεί τους αρμόδιους φορείς να λάβουν άμεσα μέτρα διάσωσης και προστασίας του σπουδαίου αυτού πολιτιστικού πλούτου της χώρας και ταυτόχρονα να διερευνήσουν τη δυνατότητα αξιοποίησής του, στην κατεύθυνση που κινούνται σήμερα διεθνώς άλλα παρόμοια ιστορικά δίκτυα που είτε είναι πλήρως ενεργά για επιβατικές και εμπορικές μεταφορές ή λειτουργούν αμιγώς για τουριστική χρήση. Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, «η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι τμήματα όπως, για παράδειγμα, το εσωτερικό δίκτυο (Γραμμή Κορίνθου-Ναυπλίου / Τριπόλεως-Καλαμών) ή η Γραμμή Κατάκολου-Ολυμπίας, μπορούν να αξιοποιηθούν επιτυχώς διασώζοντας παράλληλα ζωντανή την ιστορική μνήμη και εν λειτουργία το μνημειακό ιστορικό υλικό».

Το Ελληνικό Τμήμα του TICCIH προτίθεται να στηρίξει κάθε ανάλογη προσπάθεια, ενώ ήδη έχουν κατατεθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ πλήρεις φάκελοι τεκμηρίωσης για την εσωτερική Γραμμή Κορίνθου-Μύλων-Καλαμάτας, προϊόν συστηματικής έρευνας στο πλαίσιο του Διατμηματικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Προστασία Μνημείων» του ΕΜΠ. Τέλος καλεί τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, τα οποία ήδη έχουν αντιδράσει θετικά στην ίδια κατεύθυνση, να παρέμβουν και σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΣΕ να δραστηριοποιηθούν προκειμένου να συγκεντρωθεί και να διασωθεί το πλούσιο και ποικίλο ιστορικό και σχεδιαστικό αρχείο των Σιδηροδρόμων Πελοποννήσου το οποίο είναι διάσπαρτο και απροστάτευτο.

Το Μετρικό Σιδηροδρομικό Δίκτυο Πελοποννήσου περιλαμβάνει 153 σιδηροδρομικούς σταθμούς και στάσεις, πολλοί από αυτούς με χώρους αναμονής και εξυπηρέτησης επιβατών, αλλά και κτήρια αποθήκευσης εμπορευμάτων. Είχε, δε, 17 συγκροτήματα μηχανοστασίων με ρεμίζες ατμομηχανών ή βαγονιών, και κτήρια εργασίας και διαμονής προσωπικού, τόσο εκεί όσο και διάσπαρτα στο Δίκτυο. Περιλαμβάνει, επίσης, αρκετά σύνθετα τεχνικά έργα (π.χ. σπουδαίες λιθόκτιστες ή μεταλλικές κοιλαδογέφυρες, τούνελ κ.λπ.). Σε αρκετά σημεία στο Δίκτυο διατηρούνται σημαντικά δείγματα εξοπλισμού κατασκευής γραμμής και βαγόνια τροχαίου υλικού κάθε είδους και μορφής (ατμομηχανές, οτομοτρίς, επιβατικά και φορτηγά βαγόνια). Μερικά από αυτά προέρχονται από χαμένα, κλειστά από παλιά, δίκτυα ή ανάγονται στα τέλη του 19ου αιώνα.

Η ιστορική και η αρχιτεκτονική αξία του εν λόγω Δικτύου έχει ήδη αναγνωριστεί από το Ελληνικό Κράτος, με την κήρυξη αρκετών κτηρίων σε σιδηροδρομικούς σταθμούς και στάσεις ως έργων τέχνης-σημαντικών δειγμάτων της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα, ή ως μνημείων.