Στην κρύπτη ενός μοναστηριού Καπουτσίνων Μοναχών στο Παλέρμο της Σικελίας βρίσκεται η μεγαλύτερη συλλογή από μούμιες της Ευρώπης. Περίπου 2.000 μούμιες κρέμονται στους τοίχους των σκοτεινών υπόγειων θαλάμων ή κείτονται σε κόγχες. Οι συνθήκες στις κατακόμβες ήταν ιδανικές για τη μουμιοποίηση των νεκρών. «Μέσω ενός συνεχούς ρεύματος αέρα, η υγρασία μεταφερόταν έξω από τους χώρους αυτούς, και έτσι οι νεκροί διατηρούνταν», εξηγεί ο ανθρωπολόγος Albert Zink . Οι επιστήμονες πήραν πρόσφατα την έγκριση από την εγχώρια υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων να πραγματοποιήσουν βιοψία στις μούμιες.

Εδώ και τρία χρόνια ο καθηγητής ανθρωπολογίας Zink και οι συνεργάτες του ερευνούν τον υπόγειο κόσμο του Παλέρμο. Ύστερα από μακρές διαπραγματεύσεις οι επιστήμονες πήραν την έγκριση από την υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων να πραγματοποιήσουν βιοψία στις μούμιες – ένα σημαντικό βήμα για να μπορέσουν να εξάγουν ενδιαφέροντα και ασφαλή επιστημονικά συμπεράσματα. «Άλλες πηγές, όπως για παράδειγμα τα χρονικά μπορεί να έχουν παραποιηθεί, αλλά μια μούμια δεν ψεύδεται ποτέ» λέει ο Zink.

Στο στόχαστρο των ερευνών των μελετητών βρίσκεται ένα μουμιοποιημένο ζευγάρι. Ο σύζυγος φοράει ένα σκουρόχρωμο ένδυμα, η γυναίκα ένα καφεκόκκινο φόρεμα. Οι δύο νεκροί είχαν τοποθετηθεί με τέτοιον τρόπο στον τοίχο, ώστε δίνεται η εντύπωση ότι κοιτούσαν ο ένας τον άλλο. «Πρόκειται για εξαίρεση», λέει ο ανθρωπολόγος Dario Piombino, «συνήθως τα δύο φύλα διαχωρίζονταν αυστηρά στην τοποθέτησή τους στις κατακόμβες. Ο θρύλος λέει ότι οι συγκεκριμένοι ήταν κάθε μέρα της ζωής τους μαζί, κι έτσι προφανώς δεν τους χώρισαν ούτε στο θάνατο».

Αποσπώντας προσεκτικά ένα δόντι του άνδρα, οι ερευνητές ελπίζουν να βρουν σε αυτό διατηρημένο γενετικό υλικό, ώστε να διαπιστώσουν για παράδειγμα αν ο άνδρας έπασχε από κάποια ασθένεια. Εβδομάδες αργότερα ο Albert Zink μαζί με τον μικροβιολόγο Frank Maixner ξεκινούν την ανάλυση του δοντιού στο εργαστήρι της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας στην πόλη Μπότσεν (EURAC). Το δόντι από το Παλέρμο καθαρίζεται και θρυμματίζεται, με σκοπό οι ερευνητές να λάβουν δείγμα DNA. Ακόμη και αν ένα δόντι, για παράδειγμα, φαίνεται εξωτερικά «γερό», αυτό δεν σημαίνει ότι εμπεριέχει διατηρημένο DNA. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση οι επιστήμονες στάθηκαν τυχεροί. Μέσω ενός σαρωτή υπεριώδους ακτινοβολίας διακρίνουν ένα τμήμα DNA, γεγονός που τους οδηγεί στην υπόθεση ότι οι συνθήκες στις κατακόμβες του Παλέρμο ήταν αρκετά καλές ώστε να διατηρείται μέχρι σήμερα το γενετικό υλικό από τις μούμιες. Άρα έχουν κάθε λόγο να επιστρέψουν στις κατακόμβες και να συνεχίσουν τις αναλύσεις τους, προκειμένου να αποσπάσουν και τα τελευταία μυστικά από τις μούμιες του Παλέρμο.